Bacağını kaybeden Ceren Özçelik, ne eğitimden ne de voleyboldan koptu
Normalde çok aktif biriyim. Gitar çalışıyorum, yüzme de gençler kategorisinde Gaziantep ikincisiyim ve çeşitli dallarda madalyalarım var. Hala fizik tedaviye gidiyorum. Kaza sonrası okulumu bırakmadım ve açık liseye gidiyorum. İleride BESYO okuyup, beden eğitimi öğretmeni olmayı hedefliyorum" dedi. 'SPOR YAPMAK BENİ HAYATTA TUTUYOR' Okul servisinden indiği sırada gelen otomobilin çarpması sonucu sağ bacağını kaybettiğini anlatan Özçelik, "Bacağımın dizden aşağısını kangrene dönüşmesi sonucu damarlarımın tıkanması ile bacağımı kesmek zorunda kaldılar. Bu süreçte ailem, bana çok yardımcı oldu. Annem, babam ve iki ağabeyim sürekli yanında olarak bana kuvvet verdiler. Kendimi engelli olarak görmüyorum. Spor yapmayı çok seviyorum.
Spor yapmak beni hayatta tutuyor ve bana yaşam amacı oluyor. Sürekli dışarı spor yapmaya çıkıyorum. Spor yapmak bana ayrı bir enerji veriyor. Hayallerimi ulaşmak için spor yapıyorum. Ameliyat olduktan sonra evde hiç oturmadım. Sargılarımla bile dışarı çıktığım olmuştu. Hiç moralimi bozup, depresyona girmedim.
Bacağımın kesilmesini de bir engel olarak görmedim. Aksaray kampı çok verimli geçiyor. Normal voleybol ile oturarak voleybol çok farklı. Milli takımda çok farklı şeyler öğreniyorum. Hocalarım da çok yardımcı oluyor ve kampımız verimli geçiyor. Takımın en genci olduğum için ablalarım da bana yardımcı oluyor" diye konuştu.